Mięśnie strzałkowe biorą udział w podtrzymywaniu łuków stopy, a ponadto kontrolują ruch supinacji stopy w trakcie chodu (hamują ruch, w którym stopa opiera się bardziej na brzegu bocznym, a kostka ucieka na zewnątrz).
Brzuśce mięśni strzałkowych leżą po bocznej stronie goleni. Ich ścięgna przebiegają pod kostką boczną i zmierzają do:
Uszkodzenia ścięgien mięśni strzałkowych charakteryzują się:
Do przyczyn uszkodzenia ścięgien mięśni strzałkowych można zaliczyć:
1) Ostry uraz
Ostre uszkodzenie ścięgna często towarzyszy skręceniu stawu skokowego w mechanizmie nadmiernej supinacji.
2) Przewlekła niestabilność stawu skokowego
Tendencja do nawykowego uciekania kostki bocznej na zewnątrz może prowadzić do przeciążania ścięgna, sumowania się mikrouszkodzeń, które ostatecznie może wyzwolić degenerację ścięgna i stan zapalny jego osłonki. Sytuacja taka często zdarza się osobom po przebytym skręceniu stawu skokowego bez prawidłowo przeprowadzonej rehabilitacji po urazie.
3) Budowa anatomiczna stopy
Szpotawe ustawienie tyłostopia (pochylenie kości piętowej do boku) powoduje, że w trakcie całego życia ścięgna mięśni strzałkowych są mocniej przeciążane.
Leczenie polega głównie na ograniczeniu aktywności sportowej oraz stosowaniu zabiegów z zakresu fizjoterapii (terapia manualna, fizykoterapia). Proces gojenia się ścięgna można istotnie przyspieszyć dzięki terapiom wykorzystującym naturalne czynniki wzrostu obecne we własnej krwi pacjenta (PRP, platelet rich plasma).
Pomocne jest okresowe stosowanie wkładek ortopedycznych z klinem umiejscowionym pod boczną stroną pięty, by mechanicznie ograniczyć supinację tyłostopia i w ten sposób odciążyć mięśnie strzałkowe podczas chodu.
W przypadku rozległych uszkodzeń ścięgna lub braku efektów leczenie zachowawczego stosuje się leczenie operacyjne.