Istnieje wiele rożnych zaburzeń, które prowadzą do płaskostopia (stopy płasko-koślawej) – stanu, w którym dochodzi do opadnięcia podłużnego łuku stopy.
Niezależnie od przyczyny płaskostopia, zaopatrzenie w wysokiej jakości wkładki pomaga wielu pacjentom. Jednak najwyższą skutecznością cieszy się szybki i małoinwazyjny zabieg operacyjny. Jest szczególnie polecany osobom o wysokich oczekiwaniach, sportowcom oraz w razie braku chęci chodzenia przez całe życie we wkładkach lub braku wystarczającego efektu po zaopatrzeniu we wkładki. Operacja jest bardzo efektywną drogą ulgi w bólu i korekcji deformacji.
Artykuł, który czytasz, pozwoli Ci na szybkie przyjrzenie się problemowi płaskostopia. Szczegóły dotyczące najczęstszych przyczyn i możliwości leczniczych zawarte są w oddzielnych artykułach. Poniżej znajdziesz odpowiednie linki.
Jednym z najczęstszych objawów płaskostopia (stopy płasko-koślawej) jest złudzenie „zbyt dużej ilości palców”. Nawet paluch potrafi zostać zauważony patrząc na stopę od tyłu. W prawidłowej stopie, tylko IV i V palec powinien być widoczny.
W zależności od przyczyny płaskostopia, pacjent może odczuwać jedną lub wiele dolegliwości:
Ból wzdłuż przebiegu ścięgna piszczelowego tylnego, które leży po wewnętrznej stronie stopy i kostki. Często towarzyszy obrzęk tej okolicy.
Ból, który nasila się podczas aktywności fizycznej. Aktywności o większej intensywności (np. bieganie) lub wymagające skoków (np. koszykówka) mogą sprawiać duży problem. Niektórzy pacjenci mogą nawet mieć trudności w chodzeniu lub staniu przez dłuższy czas.
Gdy stopa się zapadnie, pięta może zmienić swoją pozycję i naciskać na boczną kostkę. Taki stan powoduje ból z tylu kostki. Choroba zwyrodnieniowa pięty daje taki sam rodzaj bólu.
Pacjenci po przebytych urazach lub ze zmianami zwyrodnieniowymi w śródstopiu mogą mieć bolesne wyrośla kostne (osteofity) na górze i dole stopy. Często sprawiają one trudności w noszeniu obuwia. Rzadziej osteofity stają się na tyle duże, że podrażniają nerwy, co skutkuje drętwieniem i mrowieniem grzbietowej powierzchni stopy i palców.
Osoby chore na cukrzycę mogą zauważać tylko obrzęk lub tworzenie się dużych modzeli na spodzie stopy. Z powodu ogólnego uszkodzenia nerwów, rzadko odczuwają ból. Duży modzel może prowadzić do problemów skórnych, nawet do jej owrzodzenia (bardzo trudno poddającemu się leczeniu) – zwłaszcza, gdy nie stosuje się odpowiednich dla diabetyków butów.
Jak wspomniano powyżej, istnieje wiele przyczyn powstawania bolesnego płaskostopia:
Dysfunkcja Ścięgna Piszczelowego Tylnego
Anatomia stopy i stawu skokowego.
Niewydolność ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego.
Ścięgno mięśnia piszczelowego tylnego jest jednym z najważniejszych ścięgien kończyny dolnej. Bierze swój początek w mięśniu łydki, przebiega w dół po wewnętrznej powierzchni podudzia, zawija się za kostką przyśrodkową i przyczepia się do kości na wewnętrznej części stopy.
Główną funkcją tego ścięgna jest utrzymanie podłużnego łuku stopy i pomoc podczas chodzenia. Jeśli w ściągnie przebiega zapalenie, proces przeciążeniowy lub tendinopatia, podłużny łuk stopy będzie powoli opadał.
Kobiety i ludzie po 40 roku życia najczęściej rozwijają problemy z ścięgien piszczelowym tylnym. Inne czynniki ryzyka obejmują otyłość, cukrzycę i nadciśnienie tętnicze. Dzieci z płaskostopiem są bardziej narażone na uszkodzenie ścięgna piszczelowego tylnego w późniejszym okresie. Ludzie uprawniający sporty o dużej sile nacisku na stopę, jak koszykarze, tenisiści, czy piłkarze, mogą doznać uszkodzenia ścięgna na skutek przewlekłego przeciążania (sumujące się przez lata mikrourazy, powodujące tendinopatię i osłabienie wydolności włókien kolagenowych).
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ścięgnie mięśnia piszczelowego tylnego, kliknij tutaj.
Choroba zwyrodnieniowa – artroza
Choroba zwyrodnieniowa może dotyczyć tylostopia i śródstopia. Oba stany często powodują zapadnięcie podłużnego łuku stopy.
Uraz
Uraz więzadeł stopy może spowodować nieprawidłowe ustawienie anatomiczne poszczególnych kości względem siebie. Więzadła stabilizują bowiem kości między sobą w zakresie stawów, umożliwiając prawidłowy ruch. Uszkodzenie więzadeł stopy prowadzi więc do niestabilności, możliwości wystąpienia płaskostopia i bólu. Najczęściej ma to miejsce w śródstopiu (uszkodzenie stawu Lisfranca) , ale może dotyczyć także tyłostopia.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o urazach śródstopia (stawu Lisfranca), kliknij tutaj.
Płaskostopie Cukrzyków – Stopa Charcota
Pacjenci chorzy na cukrzycę lub z zaburzeniami nerwów obwodowych na innym tle, nie posiadają właściwego czucia w stopach. Prowadzi to m.in. do zapadnięcia się łuku stopy i powstania płaskostopia.
Ten rodzaj zapadnięcia się łuku stopy ma zwykle poważniejszy przebieg, niż u pacjentów z prawidłowym czuciem skromnym. Jest to spowodowane brakiem odczuwania bólu w procesie opadania łuku podłużnego i dysfunkcji innych struktur stopy. Niewydolność ścięgien i więzadeł jest przyczyną niestabilności i nieprawidłowej biomechaniki. Nawarstwiają się przeciążania, do których stopa nie jest przygotowana. Może wtedy dojść do dezintegracji między kośćmi, a nawet do złamań – bez odczuwania bólu. Korekcja takiej stopy jest niezwykle wymagającym zabiegiem chirurgicznym. Najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie odpowiedniego obuwia oraz specjalnych opasek, wkładek i ortez.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o płaskostopiu cukrzyków i stopie Charcota, kliknij tutaj
Nabyte Płaskostopie u Dorosłych (Stopa Płasko-Koślawa) to jeden z najczęstszych problemów dotykających stopę i staw skokowy. Leczenie może być zachowawcze – opaski, wkładki, ortezy, fizjoterapia – lub operacyjne. Szybkim, bezpiecznym i skutecznym rozwiązaniem jest najczęściej niewielki zabieg. Zapraszamy na wizytę lekarską, aby sprecyzować Twój problem i wybrać odpowiednie postępowanie.